ЯХШЫ[йаºхш ы̌], диал. җахшы, жақшы, йакшы «хорошо; хороший, добрый (о человеке)» < гом. кыпч., башк. йақшы (кар. йақсы, к.-балк. ахшы, кырг. җақшы, каз., к.-калп. жақсы), угыз. йағшы, алт. дьақшы, бор. төрки (ДТС: 238) jaqšï, jaxšï id. < бор. төрки йағышығ, йақыш-ығ «ягымлы» сүзеннән (ЭСТЯ IV: 63–64), яқ-, яғ- «күңелгә йагу» тамырыннан исәпләнә. Ләкин йахшы вариантының (-х) киң таралуы очраклы микән? Чаг. бор. Харәзем (ир.) ja xūš «яхшы». Рус. якши тур. Аникин: 723.