ЯТИМ[йәтим], диал. җәтим «сирый; сирота» < гар. йäтūм id., ш. ук ятимә «девочка-сирота» < гар. йäтимä id. Тат. диал. җәтим-җистер «үксез-ятимнәр» (к. Җистер ).