ЯТЕШ[йәтеш], җәтеш (ТТДС I: 182) «удобный; склонный; наготове» < йатыш id., ят-у фигыленнән («мәелле булу» мәгънәсеннән). Тат.-башк. (а > ә, ы̌ > ĕ) палатальләшүе буенча ясалган.

Бу сүзнең беренчел формасы йатышлы икенчерәк мәгъ. кулланыла.