ЯТ[йаºт], диал. җат «чужой, незнакомый; чужак; посторонний; чужд» > мар. йат > йот, чув. йот > йут, удм., мар. ят id. < гом. төрки йат (кырг. җат > каз., к.-калп. жат), алт. дьат, хак., тув. чат id. Төр., аз. йад, монг. җад, зад, төркм. йаат id., үзб. йот, йат, төр. диал. (ДС III: 1492) jat «ят чит; җаһил, надан» элек-электән брб. диалектындагы йагыт «дошман, чит, дошманнар» – йағы сүзенең бор. күп. формасыннан дип тәгърифләнә. Räsänen 1969: 192; ЭСТЯ IV: 158–159.

Ят продуктив нигез: ятлык, ятсын-у. К. Ятырга-у.