ЯРКӘ[йәркә] диал. (ТТДС I: 182) «любовник; человек, хвастающий любовными успехами» ~ чув. еркĕн (йэркĕн), ерешке id. Чаг. тат. диал. (ТТДС I: 574, 582) җәрәкәү//җирәкәү, ком. яревке «ялагай, юха». Ачык түгел.