ЯРИЧӘ[йәричә], диал. (Будагов II: 434), себ. ярча, ярца «ярица, яровая рожь» ~ башк. йәрисә, йәрсә ~ удм. ярича, мар. йäрца id., ш. ук «эре ярма» < рус. ярица – бор. рус. яра «яз» сүзеннән (Фасмер I: 559–560).