ЯРӘШ-Ү[йәрәш-], диал. җәрәш-ү, җәрәштер-ү «просватать (девушку)» диал. (БТДҺ: 113) йараш-у, җирашу > удм. яраш- ~ мар. сарас-, сорас-, сöрäс- < болг. *җараш- > чув. çораç- > çураç- id. гом. кыпч., уйг. һ.б. йараш- «ярашу, бер-береңә ярау; килешү, солых төзү» фигыленнән, к. ш. ук каз. жарас- «кыз ярәшү». Тәүдә күчемсез фигыль күчемлегә әверелгән. К. Яра-у.