ЯРАТ-У I[йаºрат-], диал. җарат-у «любить» > чув. йорат- > йурат- (юрат-), мар. йарат- (кырг., к.-балк. җарат-, каз., к.-калп. жарат-) «ярый дип исәпләү, хуплау, тәбрикләү» ← «ярый торган итү» сүзеннән (монда төп үзенчәлекле момент – мәгъ.күчеше: «сөю, мәхәббәт баглау» мәгъ. уйг. яисә тат. телендә килеп чыккан булса кирәк), ягъни яра-у сүзенең йөкл. юнәлешеннән, чаг. ачкыч ярату. К. Яра-у.

Дерив.: яратыш-у, яраттыр-у; яраткан.