ЯР I[йаºр], диал. җар «берег; крутой берег; побережье» > чув. (Сергеев 1968: 95), удм., мар., рус. һ.б. яр, удм. диал. ǯар (Насибуллин: 115) id. < гом. көнб. төрки йар, йāр (Радлов III: 99–100) > кырг., к.-балк. җар, каз., к.-калп. жар id. Яр-у сүзе белән чагыштырыла (ЭСТЯ IV: 17–18), к. алт. japaт, japыт, як. сыр, чув. çыр «текә яр». Рус. яр тур. Аникин: 728. Гомумән, яр сүзе барча күрше телләргә кергән (к. фар.-таҗ. җäр, тунг.-маньч. йāри, ēран id., ССТМЯ I: 291).

Тат. гомумхалык телендә йар//җар «гомумән су кырые, кыргак» һәм йарлау , йарлаwық (к. ДС I: 246; БҺҺ II: 86) «текә яр» аерымлана шикелле. К. ш. ук мар. диал. йарлан- «яр умырылу» (Упымарий: 302) < тат. йарлан - id. К. Ер-у, Ярлау, Яр-у.