ЯП[йаºп], япа «совершенно (только об одиночестве); одиноко, одинокий» (к. ЗДС: 233) ~ нуг., уйг. йаппа (ялгыз) фар. йäкпā «сыңараяк» («ялгыз» мәгъ.) яки йäкбāйäк «бердәнбер» кебек тәгъбирләрдән булса кирәк. К. ш. ук түбәндәгене.