ЯНТАУ[йаºнтаw] диал. (ТТДС I: 161; ЗДС: 232, өч омоним йантау китерелә) «бок, боковая сторона; окраина» ~ себ. (Тумашева 1992: 67) «авыл янындагы урман» ~ башк. (БТДҺ: 111) «агач кәүсәсенең үзәге алынып ясалган чиләк», к.-балк. җантау «ян якларында терәкләре булган арба (к. Яндавыр ); кибән (бер арба); каеш арбага бәйләү өчен» һ.б. К. Янда-у.