ЯНБАШ[йаºнбаш], диал. җанбаш «бок таза; верхний конец бедреной кости» > мар. янбаш id. < гом. кыпч., уйг. йанбаш (нуг. йанбас, кырг., к.-балк. җамбаш, җанбаш, каз., к.-калп. жанбас) id. йан башы дигәннән. К.-балк. җанбаш «кыек, кыеш» – күч. мәгъ.