ЯЛТАН-У[йаºлтан-], җалтан-у, йылтан-у «увильнуть, отскочить (от удара); кинуться назад, в сторону», күч. «прикидываться, прикинуться кем или каким» < гом. кыпч. йалтан-, җалтан- id., конкрет мәгъ. кырг., каз. (Будагов I: 399) җалтан- «ат тур. – башын бирмәү; башын болгау» ← ялта- жалта- «ялт итү, ялт хәрәкәтләнү» һ.б. К. Ялт, Ялтагай, Ялтай, Ялтак, Ялтар-у.