ЯЛТАЙ[йаºлтай] (ЗДС: 230) «сполохи; молния вдалеке» ~ уйг. йалтай id., күч. «җитез, елгыр; яшен тизлегендәге». К. ш. ук тат., башк. ялтай-у «бик тиз карарын, фикерен үзгәртү». Мондый сүзләр төрки телләрдә күп кенә булырга тиеш. К. түбәндәгене.