ЯЛМА-У[йаºлма-] «глотнуть, вылизнув языком», диал. җалма-у < гом. кыпч. йалма- (кырг. җалма-, каз., к.-калп. жалма-) id. бор. йал- «ялау» сүзенең интенсивлык формасы; ялма- фигыленең кайт. юн. йалман- «ясану» үзеннән киңрәк таралган. К. ЭСТЯ IV: 95.