ЯЛГЫШ[йаºлғ ы̌ш], диал. җалгыш, җаңгыш, җаңылыш, җаңылыш, җаңгыш, йаңлыш, йаңыш «ошибочно; ошибка»; чув. йăнăш, удм. янгыш (йаңгыш) «ялгыш, хата», мар. йоңылыш, йонқыш «ялгышып» (самынь < болг. *жаңгыл «ялгыш») < гом. кыпч. йаңылыш (нуг. йаңылыс, кырг. жаңылыш, к.-балк. җаңылыч, җаңылыш, каз., к.-калп. җаңылыс), төркм. йалңыш «ялгыш», төр. yanlış «ялгыш, хәтәр, куркыныч» (оригиналь мәгънә!) һ.б. ← тат. диал., гом. төрки йаңыл- «юлдан язу (бер янга китү?)». К. Ялгыш-у.

Дерив.: ялгышлы, ялгышсыз; ялгышлык; ялгышлан-у; диал. ялгышча һ.б.