ЯЛА-У[йаºла-], диал. җала-у «лизать» ~ чув. çула- < çола- < болг. *җала- < гом. төрки йала- (кырг., к.-балк. җала, каз., к.-калп. жала-, алт. дьала, хак. чалға-, тув. диал. чылға-, як. сала- id. «ялау, чүмерү; ашап бетерү» төрлечә аңлатыла (к. ЭСТЯ IV: 87–89), безнеңчә, йағла- «майлау» сүзе белән бердәй (к. төр., кырг., тат. диал. йала- «ялагайлану») булса кирәк.

Яла- продуктив сүзьясагыч нигез: шуның интенсивлык формасы ялман-у төрки телләрдә киң таралган фигыль, к. ш. ук ялмавыз.