ЯЗУ[йаºз ы̌у] (ЗДС: 226) «грех; насчастье, глубокая ошибка от греха» ~ кр.-тат. (Dobr. III: 501) yazγı, yazı alın (маңгай) yazısı «(бәхетсез) язмыш». К. Язмыш, Язык.

Дерив.: язулы: язулы башым «гөнаһлы башым». Бу тәгъбир миш. җырларында очрый.