ЯЗМЫШ[йаºзм ы̌ш] «судьба» ~ чыгт., иске тат. йазмыш id. китаби телдән, к. Язу, Яз-у II. Төбендә «тәкъдир» мәгъ. Алла язмыш(ы) дигән тәгъбирдән. Чаг. Алланың язганы ш. ук мәгъ.