ЯДАУ[йаºдаw], диал. (ЗДС: 177–178, 226, 238) җадаw, йазау, себ. йатаw «изнурённый, захудалый, тощий» < гом. кыпч. > төркм. йадаw (к.-балк. җадаw, кырг. жадоо, каз., к.-калп. жадаw) < чыгт. йадағ, уйг. йадаң, йадаңгу «ядау», хак. чадан «көчкә», тув. чадаг «көчсез, бәләкәй (ат)», як. дьаданғы (> эвенк. дяданг) «ярлы, хәлсез, мескенчәк» һ.б. ← тат. диал. (себ., к .Тумашева 1992: 72) йата-у, йада ~ гом. кыпч., уйг., чыгт. йада-, төркм. йаада- ~ монг. йада- «хәлсезләнү, азаплану, аптырау», тув., хак. чада- «гаҗиз калу», як. сатаа «тырышу-тырмашу, булдыру (!)» фигыленнән килә (к. ш. ук як. дьадай «фәкыйрьләнү, бөлү»). ЭСТЯ (IV: 67–68) бу сүзне монг. телләреннән димәкче (ЭСТЯда тат. ядау ~ җадау искә дә алынмый). Тат. диал. (ЗДС: 226) йазар-у «хәлсезләнү» *йады ~ *йазы дигән сыйфат нигез булганлыгына күрсәтә шикелле.