ЯГЫ II[йаºғ ы̌] (ЗДС: 225) «шуба с мехом как снаружи, так и изнутри» ~ алт., тел. йаққы id. < бор. төрки (ДТС: 225, 238) jaγqu, jaqu «доха», яга, ягушка «йоны тышкары ненец туны»; рус. < як. санаяк, сангаяк «йоны тышкары болан тун» тур. күп язылган, к. Аникин: 195, 481–482, 721–722 (ишле әдәбият күрсәтелә).

Йоны тышкары булган тире кием яңгырдан, юеш кардан әйбәт саклый, чөнки табигый шартларда хайван тиресе шундый шартларга да исәпләнгән була.

Яга, ягы сүзе белән доха (к.) бер нигездән, әмма соңгысы монг. телләреннән (аларда й- < дй- > д- күзәтелә).