ЯГАН[йаºған] (Котби) «слон» < бор. төрки (МК һ.б., к. ДТС: 224, 233) jaŋап, jaγап > алт. (Вербицкий) jaан, тув. чаан, монг. дзаган «фил; мифик бер хайван», уйг. янге «фил» < бор. кыт. хiаng-аn. К. Крюков М.В. Хуан Шу-ин. Древнекитайский язык. М., 1978: 36. Тик монда кайбер төгәллекләр кертергә кирәк. Чыгт. (Будагов II: 332) йаған, йаан «зур, дәү, олы, хөрмәтле», тик йаган аң гына «фил»! Димәк, йаган сүзенең төп мәгъ. нәкъ фил түгел. Чаг. ш. ук йаған ижик «бик зур капка», йаған улу «өлкән угыл» һ.б. Кыскасы, монда төпченергә кирәклек вә мөмкинлек тә бар.

Диал. (ЗДС: 225) йаған «хайван сыйрагы», «мамонт сыйрагы» микән?