ЯВЫК[йаºw ы̌қ], диал. (Тумашева 1992: 73, 87) йуық, йыwық (ЗДС: 194) җыwы’ (ТТДС I: 577) «близко, близок, близкий» ~ чув. çывăх, çăвăх, çух, çук ← тат. диал. (Гиганов) явуй-, йыw-у «якынаю» фигыленнән; йыwуқ «якын» һәм йыwы- «якынаю» иске тат. яз. ядкәрләрендә еш кына очрыйлар, к. ш. ук бор. төрки jawuq, javuq < jaγuq «якын» ← javu-, jawu-, jaγ-, jaq- «якынаю» (ДТС: 224–225, 237, 249–250). Гом. төрки характердагы сүз (к. як. суок «явык»). Як сүзе белән тамырдаш (к. ЭСТЯ IV: 62–63; күп телләрдән мисаллар бирелә, тат. мисаллары өлешчә генә китерелә). К. Юык, Якын. Räsänen 1969: 178, 180; Мухамедова 1973: 100–101; Федотов II: 152.