ЯБЫС[йаºб ы̌с], йаус, уаwыс (Тумашева 1992: 64, 65, 73), йабыз, йаwыз, йабзак (ЗДС: 223–224) «низкий, низенький» (йауза - «түбәнәйтү») ~ уйг. йапиз, кырг. йапыз, алт. дьабыс, хак. чабыс, тув. чавыс id. ~ иске төрки (Räsänen 1969: 176) jabru «тыныч; сүлпән». Бор. төрки сүзлектә (ДТС: 222) jabızның «вакытның вагы (ничтожный)» мәгъ. генә күрсәтелә. Бор. *йап-, *йапы- «түбәнәйтү» сүзеннән. К. Ябыз, Ябырылу, Явыз.