ЯБ[йаºп] (себ., ЗДС: 223) «возвышенность, повышенное место» (которое заслоняет или прикрывает что-либо). Сүзлектә -б белән язылган бу сүз җап (к.) «борт, кырый» белән бердәй түгелме икән?

Дерив.: йаб асты «ышык җир».