ЮРЫК[йур ы̌қ], йоруқ (Тумашева 1992: 83, 87) «хождение по делу», «лад, способ; приличие; благонравие; прилично», журық (к. ЗДС: 193) «продолжение (хорошего)» > морд. Э. ёрык «мәгънә» ~ башк. йурық «уңай; юнәлеш», ком. ёрық «система, тәртип», к.-балк. җоруқ «формулировка, норма, норматив», кырг. җоруқ «йөреш-торыш; тәртип, кыланыш», каз., к.-калп. жорык, үзб. (ЎХШЛ: 138) йуруқ, йуръқ «церемония, юсык», алт. дьорык «юл, сәфәр; юырту», тув. чоруқ, хак. чорых «сәфәр; юырту», бор. төрки (ДТС: 274) jorïq «гадәт, яшәү рәвеше; йөреш», (Боровков 1963: 162) йорық «гамәлдәге; абруйлы» һ.б. бор. йоор- «йөрү, гамәлдә булу» сүзеннән булырга тиеш (чаг. тат. акча йөрү, закон йөртү).