ЮРТАК[йуртақ] «рысак» > мар. йорток, чув. диал. юртах < гом. кыпч. йортақ (кырг. җортақ «гади ат», каз., к.-калп. жортақ «юртак») id. гом. кыпч. йорт- «юырту» сүзеннән. Чаг. ш. ук түбәндәгене.

Юртан «җитез, тере», чув. юрккăн, юрткăн < тат. *йурткын «тик тормаучан, артык хәрәкәтчән, елгыр»; чаг. рус. юркий? К. Юырт-у.

Дерив.: юртакла-у ~ юртанла-у.