ЮН-У[йун-], диал. җун-у «обтёсывать, тесать» ~ чув. çун- < гом. төрки йон- (кырг., к.-балк. җон-, каз., к.-калп. жон-, алт. дьон-, тув., хак. чом-) id. ~ як. суон- id. бор. гом. төрки *йо- тамырыннан (ЭСТЯ IV: 221–222) исәпләнә, чаг. ш. ук бур. зула- < зуңла- «юну»; кар. йон «уелма бизәк» (исем) һәм йон- «юну», йонцу «скульптор».