ЮМАРТ[йумарт], диал. йŏмарт, җомарт id. «щедро, щедрый, тароватый» > чув. юмарт id., удм. ǯомарт «алчак, илгәзәк», мар. йомарт id. < фар. җäвāнмäрд (к. ЛТ I: 156) «яшь кеше, егет». Күп төрки телләрдә очрый (мәс., кырг. жоомарт, төр. cömert id.). Дерив.: юмартлык, юмартлан-у һ.б.ш. |