ЮМАЛ[йумал] диал. (ТТДС I: 117) «пресный; слащавый; поверхностно, поверхностный, недостаточный (в чём-либо)» ~ чув. çăмăл «җиңел, җиңелчә (уй, фикер), өстән-өстән» ~ удм. зумал «төче» болг. теленнән булса кирәк. Чаг. Җиңел.