ЮЛАК [йулақ] «полоса, дорожка; старица; сухое русло» < йул-ақ (-ақ кечерәйтү кушымчасы) < гом. кыпч. йолақ (каз., к.-калп. жолақ) < бор. төрки (ДТС: 271) jolaq «сукмак, юлчык; юл-юллы» – юл < йол сүзеннән, әлбәттә. К. ЭСТЯ IV: 219.