ЭШЛИЯ[ĕшлĕйә], диал. шелийә «шлея (часть упряжи)» ~ каз. шiлия, ком. ишлия ~ тув. шылыяа һ.б. рус. шлея сүзеннән булса кирәк; бу сүзне шеле (к.) белән чагыштыру уңышсыз, чөнки рус сүзенең ышандырырлык һинд.-евр. тамырлары билгеле, к. Фасмер IV: 454.

Эшлия тат. һ.б. төрки телләрдә күтлек дип атала – бу сүзнең «тәүфикъсызлыгы» эшлия сүзен кулланырга мәҗбүр иткән. Рус. шлея һәм төрки шилийә ~ шылыйа очраклы охшашлыкта да була ала, к. як. сыалда «кыска ыштан», ат сыалдата «эшлия». К. ш. ук Шеле.