ЭЧӘГЕ «внутренность (животных), кишки» < гом. кыпч., к. кырг., к.-балк. ичеги, алт. (Радловта) ичäгä, ичеге, уйг., чыгт. ичәгү, (Радлов I: 1520) иҗагү, чыгт. (Будагов I: 181) ичакү, бор. һәм урта төрки (ДТС: 201; Поппе 1938: 171) ičägü, ičegü id. Эчәк тән аерырга кирәк. Ясалышы ачык түгел, ихтимал, эчәге < иччәгү < ичтәгүдер, к. фигыльләрдән -чт- > -чч- > -ч-: кичтерү > киччерү > кичерү, очтыру > оччыру > очыру; эчтерү > эччерү > эчерү һ.б.ш. К. Эч, Эчәк. ЭСТЯ I: 392–393.