ЭРГӘ (ТТДС I: 533–534; БТДҺ: 416; Тумашева 1992: 50) «завалинка; основа, фундамент; длина, вдоль; окольность» (эргәсендә «около, рядом»), (Ахмаров, Арсланов 1988: 100) иргә «фундамент», (Ш. Мөдәррис әсәрләрендә) эргә «авторитет; моральная основа», (М. Җәдил) «цитадель» < гом. кыпч., к. нуг., каз., к.-калп. ирге «тирмәнең аскы өлеше, фундамент», алт., кырг. ирге, иреге «бусага тирәсе», хак. иркĕн, тув. эргин «бусага, ишек яңагы». Безнеңчә, Җәргә, Ниргә (к.) сүзләре белән бердәй. К. Иргәнәк. Будагов I: 189 (Тубылда ирңә дип яза, ләкин бу яңгыраш үзгә җирдә очрамады).