ЭЛӘҢКЕТ (ТТДС II: 389), эләңгет, эләгет (БТДҺ: 414) «измученный, усталый; обессиленный; старая собака; хитрый», ләгет (ТТДС I: 293) «скотина-обуза (старая, бесполезная)» – чаг. рус. (Фасмер II: 483) леньгуз, леньгас «ялкау». К. ш. ук фар. > үзб. (ЎХШЛ: 170, 171) ләвәң, ләң «хәлсез, ялкау, чирле» (ләң эт > эләңгет була ала).

Дерив.: эләгетлән-ү «түбән, лаек булмаган кеше белән булашу (әрләшү)».