ЭЗЛӘ-Ү «искать (по следам)» < гом. кыпч. изле- (> башк. эҙлә-ү, эҙдә-ү, эҙҙә-ү, кырг., каз. изде-, каз. ĕзде-) id., ләкин бор. чыгт. (Боровков 1963: 173) iδлä- «эз калдыру» ← эз < из (к. Эз ).

Дерив.: эзлән-ү, эзләш-ү, эзләт-ү.