ЫРЫК (к. мәкаль: Ырыкныкы ырыкка, шырыкныкы шырыкка китә) «(хороший) род, (хорошая) порода» ~ нуг. ырқ «нәсел традициясе; мәел; кәеф», кырг. ырқ «яхшы тормыш, яши белү», төркм. ырқ, төр. ırk «токым, тамыр; кан тамыры, темперамент; нәселдән килгән характер», бор. төрки (ДТС: 220) ïrq «юрау; язмыш» ~ бор. монг. ıru, ıruwa «язмыш билгесе; юралыш». Добр. сүзлегендә бу сүз гарәпчәдән диелә. ЭСТЯ I: 665 (Э.В. Севортян ырым сүзе белән баглы ди). К. Ырым.