ЫРМАУ [ ы̌рмаw], диал. (Ә. Фәйзи) ырнау «паз» – ырма-у фигыленнән исемләшкән, к. түбәндәгене. К. Ыры-у.

Дерив.: ырмаулы, ырмаусыз; ырмаула-у.