ЫРГАК «крюк» > чув. ăрхах, йăрхах, мар. ырғақ < гом. кыпч., хак. ырғақ id. ~ тув. ырғақ «кәкре», ырғай- «бөгелү, кәкрәю», бор. төрки (МК, ДТС: 51, 220) arγaγ, ïrγaγ «ыргак, багур, керәшә (балык аулау коралы)» ← ыр-у. Егоров 1964: 76.

Дерив.: сугышта, көрәштә ырғакла-у тур. Dobr. II: 119–120.