ЫРАВАН[ ы̌раwан] «очень хорошо, замечательно» (эшләр ыраwан, дөнья кәраван мәкалендә) ~ башк. (к. БТДҺ: 100, 101) ирауан, ирәүән «рәхәтлек; иркенлек» ~ тув. ириван, эриван < бор. һинд. nirvan, nirvana «нирвана, мәңге рәхәтлек (вечное блаженство)» (Н. Исәнбәт этимологиясе).

Бу сүзне икенче ыраван ~ ырауан «тиз генә, җәһәт» < раван [раwан] id. (к. Раван ) сүзе белән бутарга ярамый.