ЫЛЫК-У(ылыкты, ылыгу) «вовлекаться (в течение, движение)», диал. «уноситься течением» < гом. кыпч., к. каз. (ҚТДС: 414), үзб. диал. (ЎХШЛ: 122) ылық- id., ш. ук «иярү; сүзенә, өндәвенә карау» < ығлық- < ығылық- «агым уңаена китү» – ық- (ығу) фигыленең интенсивлык дәрәҗәсе (чаг. атлык-у, җитлек-ү, өзлек-ү, сөрлек-ү, язлык-у). Чаг. башк. (БТДҺ: 404), себ. (Тумашева 1992: 253), кырг. ықла- > каз. ықта- «ылыгу; бер якка китү». К. Ык, Ык-у.

Дерив.: ылыктыр-у; ылыктыргыч.

Диал. олоқ-у (к. ЗДС: 503) «ияләшү» икенче бер сүз булса кирәк (шулай да ы > ŏ очраклары булгалый).