ЫЗГЫР: ызгыр җил «пронизывающий холодный ветер» ~ башк. ызғар ~ ызғыр, кырг. ызғаар, ызғар «ызгыр (җил); явыз, каһәрле» башк. (БТДҺ: 403) ыжғыр, ыжғырақ, ызғырық «ызгыр» ← *ызгыр-у, к. уйг. изғир- «үзәккә үтү (суык, җил тур.)», үзб. изғир «ызгыр» һ.б. Чаг. ыжгыр-у, ызгыш-у һ.б. Ком., каз., к.-калп., төркм., үзб. ызғар-, изғар- «су күтәрелү, ташу» икенче бер сүз булса кирәк, тик Э.В. Севортян (ЭСТЯ I: 648) бу сүзне ызгыр белән бергә карый (һәм фигыль коррелянтын күрсәтми). К. түбәндәгеләрне.