ЫЗБА «изба, дом (небольшой)» – рус теленнән бор. заманнарда (XIII г. кадәр) алынган, к. куман. изба «ызба». Рус. сүзе тур. төрле фикерләр бар, к. Фасмер II: 120–121. Һәвәскәр тарихчы һәм телче Ә. Булатов иске төрек сүзлекләрендә фар. избә «көпкә (зимләнке)» сүзе бар дип сөйли иде.

Дерив.: ызбалы, ызбасыз.