ЫГЫ-ЗЫГЫ «шум-гам, беготня, переполох» ~ нуг. ығы-зығы, каз. шығы-жыгы, к.-калп. ығын-жығын, тув. ыы-сыы id., аглау-сыктау дигәннән: ығы ~ ағы «елау (аглау, егълау) күренеше», сығы «сыктау, үлгәннең фазыйләтләрен искә төшереп такмаклау». К. үзб. йиғи-сиғи «елау-сыктау». С > з күчеше тат. телендә күп кенә сүзләрдә очрый (к. З  мәкаләсен). Сығы ~ сыwы > чув. сăвă «җыр» ~ һунн, угыз сагы «үлгәннәрне мактап җырлау» тур. к. Ахметьянов 1981: 108. Ыгы тур. ЭСТЯ I: 79.