ШЫЛ-У «проскользнуть; улизнуть» ~ чув. шăл- id. < ышыл- (к. Ыш-у ) булса кирәк (чув. сүзенең «шуу, сөртелү» мәгъ. дә бар).

Дерив.: шылдыр-у «урыннан урынга күчерү (җиңел әйберләрне)», шуннан тат. шылдырма > чув. шăлтăрма «күчерелмәле блок».