ШҮРЛЕК «полка, кухонный шкафчик, обычно прикреплённый к стене» ~ чув. шүрлĕх «өйнең алгы почмагындагы киштә» ← шүр < шĕвĕр «почмак; очлы» (к. Сөйре ) сүзеннән шикелле (к. Ашмарин XVII: 262–263, 370). Ләкин тат. шүрелек «шүреләр куя торган киштә» сүзеннән дә була ала. К. ш. ук мар., удм. шöрлĕк «шүрлек» < тат. булса кирәк (к. Исанбаев 1978: 31). Чаг. каз. сöре < шöре «шүрлек».