ШУ-У «скользить, кататься на льду, снегу (на коньках, лыжах); ускользать» ~ башк. шыў-, чув. шу-, шăв- id. Бүтән төрки телләрдә юк шикелле (тув. сой-, соғ- «шуу», ләкин монда чагыштыру өчен фонетик кыенлыклар бар), шунлыктан шу- нигезе фин-угор телләреннән кергән дип уйлыйлар, к. Räsänen 1969: 449; Федотов II: 459.

Дерив.: шуыл-у, шуыш-у (→ шуышма ), шудыр-у, шудырт-у, шудыргыч, шудырма; шугалак, шугак һ.б. К. Шома.