ШУК «бойкий, резвый; шаловливый, шустрый; весёлый» ~ чув. шух, шухă, мар. (Саваткова: 208) шука, шукави < гом. кыпч., к. кар., кырг., к.-калп., уйг. шоқ, шох, төркм. шоох, хак. сох, чыгт., бор. төрки шох, төр. şuh һ.б. id. < фар. шōх̣, шӯх̣ id. (дип исәпләнә); шуның белән бергә якын-чиктәш мәгъ. сүзләр киң таралган: себ. (к. Тумашева 1992: 251) шуқ «ачучан», себ. тат., башк. (БТДҺ: 395) шуқ «карак» ~ алт., шор. шоқ, тув. шоғ «үткен, усал; усаллык» (к. Радлов IV: 1022), шоқ- «ироник мактау; явыз көлү»; нуг. шоқ, к.-балк. шох «якын дус»; монг. шог «шуклык» һ.б. Егоров 1964: 340; Räsänen 1969: 449; Федотов II: 463–464 (бу хезмәтләрдә өстәмә мәгълүматлар бирелә).

Дерив.: шуклык; шуклан-у.