ШИЛ-Ү (ТТДС I: 516; ТТДС II: 375) «уменьшаться, убавляться, опадать (о воде); похудеть», шилкәтлән-ү «затихать (о дожде и т.п.)» – шил  (к.) сүзе белән баглы, ләкин формаль мөнәсәбәтләр ачык түгел. Ихтимал шил ~ шил- фар. чел (> каз. шел һ.б., к. Чиләбе ) «дөге басуы; дөге басуыннан суны саркыту һ.б.ш.» сүзе белән баглыдыр.