ШИКӘР, диал. шәкәр «сахар» > мар. шекар id. < гом. кыпч. шэкэр, башк. шәкәр, госм., уйг. шәкәр < бор. төрки (ДТС: 522) šäkär, šeker < фар. шäкäр < һинд. sarkara «агартылган шикәр» (бөтенләй ук агартылмаган шикәр Khanda дип аталган, шуннан к. Кант ), К. Lippmann E.O. Geschichte des Zuckers. Berlin, 1929. Һинд. сүзе IX–XI гг. ук төрки телләргә һәм бөтен Евразиягә таралган. Kluge: 1017.

Дерив.: шикәрле, шикәрсез; шикәрләп, шикәрлә-ү; шикәрче, шикәрчелек.